نوشته ها ی دل من
من آن خاموش خاموشم که با شادی نمی جوشم!نوشته ها ی دل من
من آن خاموش خاموشم که با شادی نمی جوشم!بهترین بهترین من
در بنفشه زار چشم تو
من ز بهترین بهشت ها گذشته ام
من به بهترین بهارها رسیده ام
ای غم تو همزبان بهترین دقایق حیات من!
لحظه های هستی من از تو پر شده ست
آه!
در تمام روز
در تمام شب
در تمام هفته
در تمام ماه
در فضای کوچه،خانه،راه
در هوا،زمین،درخت،سبزه،آب
در خطوط درهم کتاب
در دیار نیلگون خواب!
ای جدایی تو بهترین بهانه گریستن!
بی تو به اوج حسرتی نگفتنی رسیده ام.
ای نوازش تو بهترین امید زیستن!
در کنار تو
من ز اوج لذتی نگفتنی گذشته ام.
در بنفشه زار چشم تو
برگ های زرد و نیلی و بنفش
عطرهای سبز و آبی و کبود
نغمه های ناشنیده ساز می کنند
بهتر از تمام نغمه ها و سازها!
روی مخمل لطیف گونه هات
غنچه های رنگ رنگ ناز
برگ های تازه تازه باز می کنند
بهتر از تمام رنگ ها و رازها!
خوب خوب نازنین من!
نام تو مرا همیشه مست می کند
بهتر از شراب
بهتر از تمام شعرهای ناب!
نام تو،اگر چه بهترین سرود زندگیست
من تو را
به خلوت خدایی خیال خود:
((بهترین بهترین من)) خطاب می کنم
بهترین بهترین من!
شعر بسیار زیبا از فریدون مشیری،خوش به حال مخاطبش!نه؟
آغاز به مردن
به آرامی آغاز به مردن میکنی
اگر سفر نکنی
اگر کتابی نخوانی
اگر به اصوات زندگی گوش ندهی
به آرامی آغاز به مردن میکنی
زمانیکه خودباوری را در خودت بکشی
وقتی نگذاری دیگران به تو کمک کنند
به آرامی آغاز به مردن میکنی
اگر برده عادات خود شوی
اگر همیشه از یک راه تکراری بروی...
اگر روزمرگی را تغییر ندهی
اگر رنگ های متفاوت به تن نکنی
یا اگر با افراد ناشناس صحبت نکنی
تو به آرامی آغاز به مردن میکنی
اگر از شور و حرارت
از احساسات سرکش
و از چیزهایی که چشمانت را به درخشش وامی دارند
و ضربان قلبت را تندتر میکنند
دوری کنی...
تو به آرامی آغاز به مردن میکنی
اگر هنگامیکه با شغلت ؛با عشقت شاد نیستی آن را عوض نکنی
اگر برای مطمئن در نامطمئن خطر نکنی
اگر ورای رویاها نروی
اگر به خودت اجازه ندهی
که حداقل یکبار در تمام زندگیت
ورای مصلحت اندیشی بروی
امروز زندگی را آغاز کن
امروز مخاطره کن
امروز کاری کن
نگذار که به آرامی بمیری
( پابلو نرودا )
بی کسی
دلی که از بی کسی غمگین است
هرکسی را می تواند تحمل کند
هیچ کس بد نیست
دلی که در بی اویی مانده
برق هر نگاهی جانش را می خراشد
دکتر علی شریعتی
پیمان
برای من جالب نیست که زندگیت را چگونه میگذرانی.آنچه مایلم بدانم این است که برای چه دل می سوزانی و جسارت آن را داری که به ندای دلت گوش فرا دهی و آن را عملی سازی.
برایم جالب نیست که چند سال داری.آنچه مایلم بدانم این است که برای عشق٬برای رویاهایت٬برای زنده ماندن حاضری خطر احمق جلوه کردن را به جان بخری.
برایم جالب نیست که کدام سیاره ها به گرد ماهت می چرخند.آنچه مایلم بدانم این است که چنانچه زندگی به تو جفاکرده٬عمق اندوهت را لمس کرده ای یا به علت هراس از درد فزون تر٬خود را جمع کرده و مخفی شده ای.می خواهم بدانم می توانی با درد خودت یا درد من همنشینی کنی٬بی اینکه سعی در پنهان یا کمرنگ کردن و التیام بخشیدن آن داشته باشی.
میخواهم بدانم می توانی شاد باشی٬از شادی خودت یا شادی من.آیا میتوانی بی محابا برقصی و بگذاری خلسه ناشی از خوشی و شادی از سر تا نوک انگشتان پایت را فرا گیرد٬بی اینکه مرا به ملاحظه کاری٬واقع بینی و به خاطر داشتن محدودیت های بشری یادآور شوی و مرزهای انسان بودن را به خاطر داشته باشی.
برایم جالب نیست داستانی که برایم می گویی حقیقی است یا نه.میخواهم بدانم قادری به بهای ناامید کردن دیگران با خودت صادق باشی؛قادری به بهای متهم شدن به خیانت به روح خود خیانت نکنی و میتوانی قابل اعتماد باشی.
میخواهم بدانم میتوانی زیبایی درونی را ببینی٬همیشه٬حتی زمانیکه از زیبایی ظاهری خبری نیست و زنگیت را از وجود چنین زیبایی غنی سازی.
میخواهم بدانم میتوانی با شکست زندگی کنی٬شکست خودت یا شکست من٬و همچنان بر کناره دریاچه بایستی و به سوی قرص نقره فام ماه فریاد کنی:((بله میتوانم))
برایم جالب نیست کجا زندگی میکنی یا چقدر پول داری.میخواهم بدانم قادری پس از شب غم و حرمان٬از جا برخاسته٬زندگی را از سر گیری.
برایم جالب نیست کجا٬با چه کسی و یا در چه رشته ای درس خوانده ای.میخواهم بدانم چه در چنته داری٬در درونت٬هنگامیکه همه به بیراهه می روند.
میخواهم بدانم میتوانی با خودت خلوت کنی و یا به راستی دوست داری همدمی برای لحظات خالیت داشته باشی.